kronika — Żywa, chodząca kronika «ktoś dobrze pamiętający jakieś wydarzenia lub zorientowany w czasach sobie współczesnych»: Chodzącą kroniką rewolucyjnych dziejów Krakowa jest ich współtwórca – tow. Bolesław Drobner. Robot 03/09/1947. Znało go przecież… … Słownik frazeologiczny
kronika — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. kronikaice {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} chronologiczny zapis ważniejszych wydarzeń z życia jakiejś organizacji, instytucji, państwa, grupy społecznej; także sporządzony ex… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kronika — ż III, CMs. kronikaice; lm D. kronikaik 1. «chronologiczny zapis wydarzeń z życia państwa, instytucji, organizacji itp. nie wyjaśniający zazwyczaj ich związku przyczynowego» Kronika szkolna. Kronika Galla Anonima. ◊ Chodząca, żywa kronika «ktoś… … Słownik języka polskiego
żywy — 1. Być ledwie żywym, na pół, na wpół żywym «być bardzo zmęczonym»: – Pan żyje?... – wyszeptała. – Jakoś mi się udało. – Fawson wyczołgał się ze studzienki. Był ledwie żywy. – Sprowadzę pomoc – zaofiarowała się dziewczyna. M. Wolski, Agent. 2.… … Słownik frazeologiczny
żywy — żywywi, żywywszy 1. «taki, który żyje, który jest właściwy żyjącemu organizmowi; żyjący» Żywy organizm. Istota żywa. Żywe komórki. ∆ Inwentarz żywy «zwierzęta użytkowe znajdujące się w gospodarstwie rolnym» ∆ Przyroda żywa, świat żywy «zwierzęta… … Słownik języka polskiego